Jesienne grudy Piosenka

26 June 2021

Jesienne grudy  

 

Czasami usiądę

i ręka mi zadrży

- jak nic

w gitarze się złożę...

- O Boże, o Boże tam ludzie

zebrali już chleb

i w polu tak smutno tak szaro

- za pługiem z rozmową nie

ciągnie się nikt

a mnie trawią ognie

- i zamki strzeliste na szkle

 

uleciały w szare niebo stada

wron

i pod lasem jeszcze słychać

dzieci

świat się zbroi – wszędzie

nowa broń

dłoni moja chroń mnie Chroń

 

Czasami popatrzę

i cichy nachodzi mnie gniew

ktoś rzucił: bądź zdrów!

( we mnie to się zbierało na

deszcz...)

i ktoś milczał nie słuchał go nikt

 

gdy kiedy usiądę –

ściągam z głowy kołpak z

pawich piór

- jaki jestem wtedy mały

- jaki drobny wśród ognia i

chmur

 

Uleciały w szare niebo stada

wron

i pod lasem jeszcze słychać

dzieci

świat się zbroi – wszędzie

nowa broń

dłoni moja chroń mnie chroń

 

tu ciągnie się jesień

- snują dymy się sinawo bure

wczesną porą światełka domów

zapinają nieba koszulę

 

ja wtedy gdy mogę

w marzeniach zawadzę o świt...

i lecę w dół deszczem

i serce leciutko mi drży

 

pod lasem już szaro

a ja chłopiec wpatruję się w

chmurę

moja jesień i źrebak wolności

zjadły wczoraj pieczoną kurę

           

                     Rajmund D 1982

 

 

 

wiersze poems Rajmund Dobrzynski
Facebook Rajmund Dobrzynski
wiersze poems Rajmund Dobrzynski
mail to Rajmund Dobrzynski