ZŁOTY ŁAN DZIECIŃSTWA

Złoty łan dzieciństwa
zmieszany z błękitem
gdy kochając misia
lub strzelając z procy
goniliśmy wiosnę
nastoletnim życiem
dziewczęta tuż obok
- iskrzą młode oczy

Tu zając tam myszka
wszystko takie nowe
w dali kos zagwizdał
- i lokomotywa
Jej pierzyny dymu
pachniały przygodą
Teraz każda stacja 
ten czas przypomina

Żar iskier w ognisku
czarny zapach sadzy
chłopcy z patykami
biegają dokoła
ich słowa są złote
a w sercach są nadzy
pieczeniem ziemniaków
pachnie ich przygoda

Z urwiska do rzeczki
skoki bez obawy
braki w wyobraźni
Feromon Zabawy

dziewczyny nam kładą 
ręce na kolanach
wróżymy im z ręki
- bo nie widzi mama

Bieg na jednej nodze
włażenie na drzewa
złoty łan dzieciństwa
pod błękitem nieba.

20.11.2024 Rajmund Dobrzyński